11/08/2013 09:40:47

Teoria e këpucëve

nga Doriana Metollari

HermesNews - Po e quaj "Teoria e Këpucëve". Po. Jo vetëm për të kritikuar një veprim absurd, por, për të shpjeguar një kompleks në sjellje, me mënyrën si e shoh unë: jo për të gjykuar.

Ajo që ditë për ditë kam vënë re në Shqipëri, është tendenca e disa njerëzve për t'i bëra gjërat alla grande, pa punuar për rrugën që të çon drejt saj. Ka njerëz që flenë mbi ëndrra të mëdha, projekte të mëdha, dëshira të pamata me një ego të shfrenuar për të mbledhur e patur gjëra të bukura, të vihen në qëndër të jetës së tjetrit, të pretendojnë respekt që nga njohja e parë etj.

Shpesh herë marrin dhe japin jo në proporcione të barabarta. Kërkojnë shumë, japin pak, ose japin shumë por kërkojnë shumë pak. Rrallë herë mbajnë distancë, nga njohja në miqësi kalojnë shpejt. Po ashtu shkurtojnë distanca me tjetrin deri në shtypje, përçmim, pa respektuar hapësirën e tij.

Në disa raste kam parë të fshinë këpucët para dyerve të tjetrit kur ngjisin shkallët. U nisa nga kjo për teorinë time. Pse ka shumë ekstremitet në jetë ?

Njerëzit nuk ruajnë, nuk respektojnë dhe nuk kultivojnë hapësirat e veta, të drejtat, lirinë e vet. Si rrjedhojë e kësaj çoroditjeje dhe përplasjes në të përditshmen me realitetin e shërbimeve shpesh herë të zbehta publike, kalojnë në mbylllje dhe shpërthejnë me sjellje të paekuilibruara. Shfryjnë aty ku nuk duhen, dhe durojnë atëherë kur nuk duhet.

Gjërat e mëdha vijnë gjithmonë pasi ke kaluar shkallë shkallë të voglat, dhe unë nuk justifikoj luksin material para edukatës. Tani jo se kjo ndodh vetëm në Shqipëri, por besoj se është çështje mirëqënieje dhe është problem kur paratë zënë vendin e edukatës.

HermesNews - ©2013

Dërgo me email | Stampo artikullin