07/06/2013 17:09:37

Premtime për ndryshim ?

Nga Fron Nahzi

WASHINGTON - Është një fushatë elektorale e çmendur, e çmendur, e çmendur. Pak a shumë si komedia epike amerikane e vitit 1963 (It's a Mad, Mad, Mad, Mad World), zgjedhjet parlamentare në Shqipëri kanë mbledhur së bashku një kast me personazhe të vjetër e të rinj të evolucionit demokratik në Shqipëri. Të përgjithë po përleshen si në filmin “Keystone Cops”.

Të gjithë premtojnë anëtarësimin në BE, fundin e korrupsionit dhe zhdukjen e papunësisë (përllogaritet se 28 për qind e rinisë është e papunë). Kohët e fundit, partia në pushtet ka ngritur betin duke premtuar lëvizja pa viza me SHBA-të.

Kjo kastë drejtohet nga i moshuari Sali Berisha, i vetëshpallur gardian i demokracisë, aktualisht kryeministër dhe lider i Partisë Demokratike në pushtet.

Sfiduesi i tij është i riu Edi Rama, kryetar i Partisë Socialiste, ish- kryebashkiak i Tiranës, që preferon biftekun e papërpunuar në një vend ku gatimi i plotë është një normë.

Të dy liderët pretendojnë se, vota për partinë e tyre do të ndryshojë vendin. Slogani i Berishës është “Ne jemi ndryshimi, Përpara”. Rama është përgjigjur me sloganin “2013: viti i ndryshimit” si dhe “të shpëtojmë nga Berisha”, madje ai ka shtuar edhe nocionin “Rilindje” në sloganin e tij.

Në krah është edhe partia nacionaliste Aleanca Kuqezi, e cila çuditërisht ishte mirë në sondazhe derisa lideri i saj kërkoi nga 100 mijë dollarë nga anëtarët e partisë për të vendosur emrat e tyre në listë.

Anëtarët e partisë u larguan nga lëvizja, e në këtë mënyrë u shemb edhe Shqipëria e Madhe. Pastaj është edhe një tjetër parti e re, Fryma e Re Demokratike, e drejtuar nga Bamir Topi, ish- president.

Relativisht i panjohur, Berisha e pati përzgjedhur dhe e çoi në presidencë. Topi mori pozicion kundër Berishës dhe shumë shpejt e gjeti veten pa punë. Topi ka vendosur të hakmerret ndaj Berishës dhe shpreson se partia e tij e re do e largojë nga detyra plakun. Partia e tij mund të marrë disa vende në parlament, por zor se do të zgjojë erërat e ndryshimit.

Lojtari kyç është Ilir Meta, Janusit i (në romën e lashtës Janusi ishte Zoti i krijimit dhe tranzicionit. Ai kishte dy fytyra ku njëra shihte nga e kaluara dhe tjetra nga e ardhmja) i Lëvizjes Socialiste për Integrim, një ashkël që doli nga shkëputja prej Partisë Socialiste në vitin 2004. Me një votë popullore të qëndrueshme prej 5 për qind, Meta ka marrë rolin e kingmaker-it. Nuk është çudi që slogani i partisë së tij është “Të ecim më shpejt”.

Me një avantazh prej shtatë pikë në sondazhet më të fundit, socialistët e Ramës pritet të fitojnë zgjedhjet. Por fushata elektorale në Shqipëri nuk nis e nuk mbaron me zgjedhjet. Ky është një sport që zgjat gjithë sezonet.

Humbësit nuk ndalojnë se ankuari dhe fituesit nuk i lënë kurrë lëvdatat.

Premtimet e bëra gjatë fushatës harrohen shumë shpejt dhe menjëherë nis e adoptohet politika e tregimit me gisht. Për më shumë se 20 vite secila parti ka premtuar ndryshime në vend, por asnjë parti nuk ka vullnet për të ndryshuar.

Dhe i vetmi ndryshim që publiku do të donte të shihte është më pak para në llogaritë bankare jashtë vendit të liderëve të tyre dhe më shumë ndryshime si më shumë para kesh në xhepat e tyre ose… një udhëtim pa viza për në SHBA. Oy vey (ofshamë që përdoret në zonën e Bavarisë)!!

Huffington Post

Dërgo me email | Stampo artikullin