28/02/2013 10:10:53

Një Papë përballë skandaleve të Kishës

Joseph Ratzinger, u dallua për mbrojtjen e vlerave kristiane të Evropës duke krijuar një degë për evangjelizmin e ri dhe për shoqëritë e çkristianizuara

VATIKAN - Benedikti XVI, i cili ka sot ditën e fundit të papatit pas dorëheqjes së njoftuar më 11 shkurt, do të lërë kujtimin e një pape teolog të rezervuar dhe të ashpër, i shqetësuar për mesazhin e besimit katolik dhe përballë përçarjeve dhe skandaleve të papara.

Ky intelektual bavarez, i cili erdhi në fron me një reputacion prej konservatori të ashpër dhe që do të zbutej me kalimin e viteve, kishte si detyrë menaxhimin e krizës më të fortë të Kishës bashkëkohore, atë të zbulimeve të abuzimeve seksuale të shkaktuar ndaj fëmijëve nga anëtarë pedofilë të klerit, e shoqëruara nga "omerta"-ja e hierarkisë.

Duke theksuar se "persekutimi më i madh" në Kishë vjen nga ajo vetë përmes mëkateve të saj, ai u kërkoi "falje" viktimave të qershorit 2010 dhe u lut për tolerancën zero.

Në vitin 2012, ai u përball brenda Vatikanit me skandalin e vjedhjeve të dokumenteve konfidenciale, që çuan në arrestimin e maxhordomit të tij, Paolo Gabriele, një shenjë pakënaqësie dhe përçarjesh.

Joseph Ratzinger, i cili pasoi Gjon Pali II më 19 prill 2005 në moshën 78-vjeçare, u dallua për mbrojtjen e vlerave kristiane të Evropës duke krijuar një degë për evangjelizmin e ri dhe për shoqëritë e çkristianizuara.

Ai analizoi shqetësimet e një shoqërie "të dobët", që ka humbur orientimin dhe theksoi se një kristianizëm i rikthyer në fillesë mund të tërhiqte ende brezat e rinj.

Ai mendonte se Evropa e Vjetër mund të rievangjelizohej nga entuziazmi dhe guximi i Kishave të Reja të Jugut.

Ai do të përpiqej, në qindra fjalime, të shpjegonte "bukurinë" e mesazhit kristian, që nuk u përshtat me idenë e modës.

Me një temperament të vetmuar, i turpshëm edhe në gjestet e tij, ai udhëtoi pak dhe nuk u shfaq shumë shpesh në media në krahasim me Gjon Palin II.

Ai mbrojti familjen tradicionale dhe mbeti në linjë konstante në Kishë kundër abortit dhe eutanazisë. Por befasoi në nëntor të vitit 2010 duke pranuar në një libër intervistash "Drita e Botës", përdorimin e prezervativëve "në disa raste", për të shmangur rrezikun e sëmundjeve seksualisht të transmetueshme.

Ky fillim ekuilibron një fazë, për të cilën ai u akuzua, kur në vitin 2009 deklaroi se shpërndarja e prezervativëve "përkeqësonte" çështjen e SIDA-s.

Me obsesionin e unitetit të Kishës dhe partizan i riteve të kujdesshme, ai ndërmori hapa të shumtë, të pashlyeshëm drejt tradicionalistëve integristë.

Gjatë qëndrimit të tij në postin e Papës, financat e Vatikanit u konsoliduan dhe kriteret e emërimit të priftërinjve u bënë më kërkuese.

U lind më 16 prill të vitit 1927 në Marktl-am-Inn në Bavari, i biri i një polici, nga një familje tradicionale katolike anti-naziste, hyri në seminar në vitin 1939. Më pas u regjistrua në Rininë Hitleriane, një regjistrim që u bë i detyrueshëm.

Papa dënoi anën çnjerëzore të regjimit nazist. Në vitin 1951, ai u bë prift. Dha mësim lëndën e teologjisë në Freising, Bonn, Munster dhe Regensburg.
Gjatë takimit të kardinalëve në vitin 1978, ai u njoh me Karol Wojtyla. Në vitin 1981, ky i fundit e emëroi në Shoqërinë e Besimtarëve për Doktrinën e Besimit.

''Mbretërimi'' i tij u përball me disa polemika. E para në vitin 2006, kur ai kundërshtoi botën myslimane, kur dënoi dhunën në emër të fesë duke iu referuar në një mënyrë jo të drejtpërdrejtë Islamit.

E dyta doli në fund të janarit 2009 nga vendimi i tij për t'u hequr titujt katër priftërinjve integristë duke përfshirë një negacionist, Richard Williamson.

Papa u shpreh i painformuar e pranoi gabimin. Admirues i muzikës klasike, pianist, ai është një autor prodhimtar, tre enciklika dhe rreth 40 vepra duke përfshirë një tepër personale, "Jezusi i Nazaretit" i mbështetur në figurën e Jezusit.

HermesNews - ©2013

Dërgo me email | Stampo artikullin