10/02/2013 18:35:04

Mesazhi i paqes, pushteti i artit

nga Leonardo Voci

TIRANE - Pushteti i Artistit është pushtimi i mëndjeve nga forca e mendimit, është pushtimi i ndjenjave, pushtimi ndërgjegjes, me anë të manipulimit, është pushteti i ushtruar paqësisht dhe pranimi i këtij pushteti, pa përdorimin e dhunës, apo pushteti virtual mbi njerezit, ai është pushteti i fantazisë mbi fantazitë, ai është dhuratë për njerëzimin. Kur flasim për Pushtetin e Artistit, për peshen e tij mbi të tjerët, mbi një komb, apo kombësi, kam parasysh pushtetin e fjales, të notes, të ngjyrës, të tingullit, pushtetin e kapitullimit pa kushte, dhe rënien në krahët e pushtuesit, pra të – Artistit.

Pushteti i Artistit, në vijimësi në kohë, në shekuj, mua më duket, se zanafillen e ka qysh në lashtësi, kur për herë të parë, u pranua si dhunti e Zotave, e si fantazi njerëzore, mbi këtë pushtet te pashpiegueshëm, por të bukur, të ëmbël, të nevojshëm, e të dobishëm, të domosdoshëm, dhe të padëmshëm.

Pushteti i Artistit, apo kjo magji pushtuese, të pushton valë-valë, apo pushtim total, shfaqet si pushtim inteligjent, logjik, rracional, apo si sëmundje mëndje, si sëmundje zemre, ndjenje, ndërgjegje.
Pushtimi absolut i të deleguarve të Zotit mbi delet e Perëndisë, apo nënështrimi përfundimtar i të pafuqishmëve ndaj këtyre krijesave - që janë Artistët, që krijojne fantazitë, e që na paraqiten si Zota të plotfuqishëm mbi NE.

A nuk është e vërtetë, se kryevepra të letërsisë botërore, apo gjeni të letrave e të muzikës, të pikturës e të sculptures nuk na mahnitën e na mahnitin, me fantazitë e tyre integruese, dhe na pushtojnë mëndjet tona, e na frymëzojnë, na hipnotizojnë dhe ne dorëzohemi, biem pre e tyre, vetvetiu, si për herë të parë kur biem në dashuri, të pafajshëm, të dlirë, të pastër, naive, të paditur, dhe e kujtojmë përgjithnjë këtë dashuri.

Na vjen keq kur na zgjojnë nga këto ëndrra të bukura, të thurura me mjeshtëri e fantazi, me art e kulturë, me imagjinatë, mrekullohemi e dashurohemi pafundësisht, paqësisht, marrëzisht, pa e kuptuar, pa e spieguar - thjesht bëhemi rob të manisë, e se pranojme këtë pushtet, mbi NE.

Por si ndodh ky pushtim, dhe për sa ndodh, sa zgjat, e përse zgjat, ç’është kjo fuqi magjepëse mbi ne, në çdo kohë, dhe kurdo kur shfaqet, dhe përse është e tillë…..Përderisa është pushtet, në pamje të parë, kjo përkthehet si detyrues, si imponim, si dhunim etj,etj.

Por JO, nuk është ashtu. Pushteti i Artistit, qëndron në talentin e dhuntinë, e endjes së rrjetës së fantazisë, së tij, të krijimit të veprës e të ngritjes së ngrehinës. Në rastin tonë të - pusisë, pra të kryeveprës, që NE - njerëzit, biem brënda,.

Nga lartësia tokësore në thellësinë e kësaj ëndrre, NE fluturojmë lart me krahë, por që biem butë mbi pupla atje poshtë, apo na duket, sikur fluturojmë mbi re, si zogj me krahë të lehtë, e çajmë qiellin e fantazisë, e prekim ëndrrën ajrore, prekim ëndrrën ujore të jetës sonë, që është 70% e materies trupore dhe këtë pushtet të mrekullueshëm, të papërfytyrueshëm, e pranojmë në perfytyrimin e përshfaqjes së kryeveprës, të veprës së artit.

Nëpërmjet kësaj ëndrre, ne guxojmë, ne lundrojmë, ne fluturojmë, ne ëndërrojmë. Nëpërmjet kësaj ëndrre, ne pranojmë të dhurohemi, të lumturohemi në mënyre të paspiegueshme, të pavullnetëshme, të pafajshme, të pastër, të virgjër…ndaj dhe mund të themi pa frikë: po zvirgjërohemi, po lirohemi shpirtërisht para e prej Artistit, të plotfuqishmit - Njeriut të artit, të kulturës.

Falë forcës së tij krijuese, të magjisë përshkuese e depërtuese, të magjisë manipuluese dhe intriguese të Artistit, të veprës, të fjales, të poezisë së vargut, të notes, të ngjyrës, të formës sëshprehjes, të elegances, të estetikës, të së bukurës , të estravagantes, NE njerezimi - biem pre e këtyre pushtueve te bukur, të ëmbël, ëngjëllorë, hyjnorë të përjetshëm…
Eshtë ky Pushtet i Artistit, që NE e duam dhe e adhurojmë.

P.S/ Kur flitet për pushtete, gjithmonë mëndja të shkon tek pushteti i ushtruar me anë të dhunës nga një klasë më e fuqishme politikisht, ushtarakisht dhe padyshim ekonomikisht.

Mendja të shkon, në nje shkresë të gjerë të popullsisë, të ndarë sipas shteteve e territoreve, e mbi njerëz që pranojnë të dhunohen sistematikisht.
Njihen pushtete të fuqishme, radikale, ekstreme, të gjata, të dhunshme, të egra, por edhe pushtete të lira, në pamje të parë demokratike, liberale, të maskuara, pushtete të deleguara, që në thelb kanë, të gjitha një synim, një qëllim final : poshtrimin e dhunimin e lirisë së tjetrit, nëpërmjet dhunës së hapur apo manipulimit dinak e tinzar, me forma organizimi e mekanizma -gjoja ligjorë, kushtetues dhe shtetërorë.

Pushtetet e mirëorganizuara, nëpërmjet shteteve republikane, demokratike, presidenciale apo diktatoriale, deri në ato fashiste dhe terroriste – kanë treguar e tregojnë dhëmbët e ëgërsuar dhe çizmet e shtypjes me ashpërsi, apo me dredhi, në mënyrë të vazhdueshme. Kjo ka ngjarë, qysh nga koha e lashtë e organizimit tribad, komunar, krahinor, apo rajonal - e në vijimësi, në të gjitha etapat që ka kaluar shoqëria jonë njerëzore, e me të gjitha format e organizimit shtetëror, deri më sot.

Paralelizmi dhe antagonizmi, Liri – Dhunë, është dueli më i tmershëm i nënëshrimit të njerit ndaj tjetrit, pranimi me forcë i pushtetit, pranimi nënështrimit dhe vazhdimi i jetës, sipas shprehjes franceze: s’est la vie !
Të gjitha pushtetet e tjera, tmerrohen vetëm prej një pushteti te gjithëfuqishëm e denigrues ndaj tij, ky pushtet gjigant i gjithëkohshëm, si një përbindësh përpin të pushtetet e tjera, e ky është - Pushteti i Artistit.
Pushteti i Artistit, është pushteti i mëndjeve ma të ndritura, ma paqësore, ma të pranueshme, është pushteti Juaj.

Artisti është zëdhënësi Juaj, është shpirti juaj, është dëshira juaj, është vuajtja juaj, është dhimbja juaj, është sëmundja juaj, është gëzimi juaj, është dëshira juaj, është shpresa juaj, është fantazia juaj, është ëndrra juaj, është jeta juaj, e Ju njerëzve, pra jeta e Njerëzimit.

Artisti është fytyra dhe maska juaj, është e kaluara, e tashmja, e ardhmja juaj, është drita dhe errësira, është jeta dhe ferri. Artisti është fjala juaj, e shprehur, e thënë, e shkruar, e lënë, e folur….është shpresa jonë e parë, e fundit e ngrohtë…

Fale Zotit, që në këtë tokë ka Artistë, që kanë e janë në natyrën njerëzore…që na e mbushin jetën e kuptimin e saj, me fuqinë e pushtetit te tyre, duke na treguar forcën e pushtetit të Njeriut mbi Zotin, forcën pushtetit të Njeriut mbi natyrën, bile, dhe mbi vetë atë - Njeriun…. Artistet me forcen e inteligjencën e tyre, thjesht e ushtrojnë ketë Pushtet, e ushtrojnë atë, drejt, e pa asnjë përfitim. Pushtetin Artistit - Jeni Ju o Njerëz, që ia dhuroni.

HermesNews - ©2013

Dërgo me email | Stampo artikullin